Derbinin Masal Kahramanları

Gözüm Melo ile Volkan Demirel'in üzerinde, acaba seremoni sırasında el sıkışacaklar mı?
Yoksa, gerginliğin fitili daha maç başlamadan mı yakılacak?
Korktuğum olmadı...
Eller birbirine uzandı ve tokalaştılar.

Tam da bu anda aklıma "Parmak çocuk" masalı geldi.

Hani, anne ve babasının fakirlikten bakamayacağı için, ormana bırakmak zorunda kaldıkları parmak çocuk.

Masal bu ya, parmak çocuk cebindeki taş parçalarını bırakarak dönüş yolunu buluyor.

 * * *
Uzun zamandır taraftara doğru yolu gösterecek bir pusulaya ihtiyaç duyuyoruz,

Futbolumuzun pusulası nerede?

Sağlamasını yaptım. Artık eminim; o pusula futbolcularda.

Melo ve Volkan'ın tokalaşmasıyla içimdeki gerginlik yerini futbol izleme heyecanına bıraktı.

Maç başladı, henüz ilk dakika. 

Meireles yerde, Burak elini uzatıyor "Kalk" diye...

Tribüne ne güzel bir mesaj bu...

İştah şurubu gibi...

Derken, Emre...

Centilmenlik gereği dışarı atmak istediği topa Emenike koşunca, ilk tepkiyi gösteren isim oluyor...

Bir yandan elleriyle işaret yaparken, diğer yandan sesleniyor; "Gel Emenike, geriye gel"

 * * *

Geçtiğimiz günlerde, Milli maç öncesi mesaj veren futbolculara karşılık demiştim ki, 

"Taraftara, sadece maçlar öncesi gazete manşetleri ya da ekranda değil, maç içindeki davranışlarıyla da mesaj veren futbolculara ihtiyacımız var."

Volkan, Melo, Burak, Meireles, Emre...

İçimizde giderek kaybolmaya başlayan futbolu bulabilmek için, yola döşenmiş minik taş parçaları gibiydiler.

Gerçekliğini düşlediğimiz masal kahramanları...