Terim Gökhan'ı Kazandı!

Ülke olarak yapımızda var. Kahraman yaratmayı severiz. Kahramanların hayatımızdaki yeri bir başkadır. İsterseniz ‘ezilmişlik’ deyin. İsterseniz ‘güç’ e hayranlık. Dizilerde, filmlerde, hatta gerçek hayatta, hepimizin bir kahramanı vardır.

Polat Alemdar, “Devletin gizli gücüdür!”

Karadayı haksızlığa haykıran adam!

Yusuf Miroğlu ‘gariban babası…”

Daha sayıları çok bunların, örnekleri de bir hayli fazla. Merakınızı biliyorum, soruyorsunuz şimdi, “Sporun içinde ne işi var bunların?” diye. Malumunuz; A Milli Takım’ın ‘aykırı’ bir futbolcusu var. Arkadaşlarına silah çeken, onları tehdit eden, kovalayan… Barda, yer altı dünyasının korkulu isminin adamlarına diklenen sonrada omuzundan kurşunla yaralanan.

Bildiniz!

Gökhan Töre’den bahsediyorum. Aykırı adam Gökhan’dan. Genç neslin örnek aldığı (!) arkadaşlarının (onlar kimlerse artık!) ayakta karşıladığı Gökhan Töre’den. Olayları bilmeyen yok, anlar herkesin dilinde.

Kabul edelim; Gökhan genç, tecrübesiz, hayatı toz pembe görüyor.

Ancaakk…

Hatalara göz yumulunca ortaya hangi manzaralar çıkıyor. Görüyoruz, gördük de…

O zaman bu gençleri yönlendirecek, hatalarını anlatacak kişilere iş düşüyor. Yok mu ülkemiz de? Çookk, hem de bir sürü…

Peki biz ne yaptık? Daha doğrusu karar organları ne yaptı? Hata yapanı, uyarma yerine ödüllendirip, “doğru yoldasın... Devam et... Aykırılık bu ülkede en çok tutan, en fazla ilgi gören kavram” dedi.

Eee…

Allah için Gökhan da bu fırsatı geri çevirmedi. Çünkü sırtı kalındı! Arkasında ‘DEV’ duvarlar oluştu. Kulübü korudu. Federasyon korudu.  Üstüne üstlük Türkiye’nin İmparator’u da onu korudu. “Devam et oğlum sen doğru yoldasın” dedi. ‘Aykırı adamına dil uzatan gazetecileri de fırçaladı. Yerin dibine soktu!

Sanki gençliğini mi hatırlatıyordu ne! Öyle ya ondan daha büyük aykırı adam var mıydı? Silahı çekeni korudu, haberi yapanı tehdit etti! Öyle ya o da bu ülkenin en aykırı adamıydı.

Dün akşam bir milli maç oynadık. Evimizde Çek Cumhuriyeti’ne 2-1 kaybettik. Aykırı adam Gökhan da sahadaydı.

Yürüdü…

Eli ayağına dolaştı. Hiçbir iş yapamadı. Hal böyle olunca, oyundan aldı. Yuhalandı, kafası önünde giderken soyunma odasına. Bu tavır ona hiç yakışmadı! Aykırı bir adamdı. Nasıl kafasını eğerdi? Oysa o Milli Kampta silahla arkadaşlarını kovalayandı.

Maçı kaybettik. Aykırı adamı da… “Çok mu geç kalındı?” dersiniz, bence değil!

Gökhanları kazanırız. Töre’si yanlış olsa da doğruyu bulmasını sağlarız. Yeter ki, bazıları egosundan sıyrılsın. İmparator olduğunu hatırlasın. Bu gençlere sahip çıksın. Eğer iyi tanıyorsak hocamızı, çok uzak değil bu beklentilerimiz.

Biz bekliyoruz…

Aykırıları değil…

Ay-Yıldızı delice sevenleri!

Yazar: Nihat Erence